Should I A.I.?
12.01.25
Op aanraden van mijn tweelingbroer ben ik begonnen met het volgen van lessen in A.I.. Om te leren begrijpen wat A.I. is en hoe het precies werkt – en wie weet, het in de toekomst ook te kunnen inzetten in mijn werk en leven. Terwijl ik filmpjes kijk over wat we allemaal met generative A.I. kunnen, hoor ik mezelf denken: ‘A.I. sloopt de planeet. Weet je hoeveel energie A.I. kost? Niet doen, Hasna!’ Moeder Aarde heeft al genoeg te verduren met de mensheid, moet ik er echt nog een schepje bovenop doen door voor de grap ChatGPT prompts te voeren? Omdat ik misschien ooit wel iets met A.I. zou willen?
De waarheid is: ik ben als de dood de boot te missen. Wat nu als A.I. inderdaad de toekomst is en mijn schrijversbestaan over, pak hem beet vijf tot tien jaar, door toedoen van A.I. drastisch verandert? Als de planeet naar de klote gaat, maakt het natuurlijk allemaal helemaal niets uit, maar toch… maar toch… maar toch… Wat als? Dan kan ik dit systeem toch op z’n minst beter leren begrijpen?
Al scrollend door mijn feed op Instagram kwam ik vandaag een filmpje tegen van een jongeman die tamelijk pissig is op de wereld. De macht ligt in handen van de 1 procent, ofwel de rijken der wereld. De overige mensen proberen met man en macht toegang te krijgen tot die 1 procent, doen er haast alles aan om ooit ook tot die 1 procent te behoren, maar het lukt niet. Het systeem is er niet op gebouwd iedereen die hard genoeg werkt toe te laten tot de club. Dan zou de club al snel volzitten. De 99 procent ploetert dus door, werkt zich een slag in de rondte en betaalt voor de welvaart van die 1 procent, die het zelf nota bene in het zadel van de macht heeft gebracht. The American Dream is eigenlijk The Unatainable Dream. Het systeem is er niet op gebouwd om iedereen gelukkig te maken, maar juist bedoeld is to favor the few.
Aan dit filmpje moest ik, met mijn A.I.-fomo, denken en tsjonge wat vond ik mezelf triest. Wil ik er simpelweg bij horen? Kunnen zeggen en demonstreren dat ik wijs genoeg ben om me ook met artificiële intelligentie bezig te houden? Of ben ik zo blind geworden voor het kapitalistische systeem, dat ik het heb geïnternaliseerd en niet eens doorheb dat ik meedoe aan de rat race van productief zijn? Want dat is wat A.I. ons belooft. Voor de schrijver: hulp wanneer je vastloopt met schrijven, betere teksten, meer teksten, verhoogde productiviteit, dus een verhoogde persoonlijke waarde. De hamvraag is natuurlijk: wat schiet de wereld daar in godsnaam mee op?