All right

8.1.25

Jaren droomde ik van het volgen van een nieuwe studie. Nu ik volwassen ben (en eindelijk volwassen keuzes maak), leek het met geweldig om weer meer kennis op te doen. Met het idee dat omdat ik nu volwassen ben, kennisvergaring een stuk efficiënter zou zijn. En daar waar ik als 18-jarig mormel de collegebanken en studeren haatte, ben ik in mijn late twintigerjaren het opdoen van kennis juist enorm leuk gaan vinden. Wat vroeger een moetje was, werd nu een gemis. Alleen: er zijn altijd duizenden redenen om iets wat toch wel ingewikkeld en spannend is, niet te doen. Een tweede studie volgen is in Nederland belachelijk duur en het geld groeit me niet op den rug. En dan is er natuurlijk nog tijd, want wanneer zou ik in godensnaam dan aan het studeren toekomen? Ik werk fulltime, soms meer dan, en wil als moeder ook graag aanwezig zijn in het leven van mijn dochter. Het gevolg is dat ik vaak ‘s avonds werk, of in het weekend nog een dag meepik. Tsja. Dan blijft er weinig tijd over voor het vele hardlopen, hoe kan een studie daar dan nog bij?

Uiteindelijk besloot ik het toch maar wel te doen, met als motto: waar een wil is is een weg en waar geen weg is, kan deze worden aangelegd. Het werd de studie rechtsgeleerdheid aan de Erasmus, met als insteek dat ik na deze opleiding wellicht recht kan breien wat krom is in de samenleving.

Ik ben nu bijna halverwege het eerste jaar en hoewel het pittig is – het is enorm veel leeswerk en mijn hersenen moeten nog steeds wennen aan al het stampwerk (hoe zit dat nou eigenlijk met muscle memory en de hersenen als spier?) – heb ik er ook heel veel plezier aan. Het rechtssysteem is fascinerend, en plots lijkt van alles wat in het nieuws voorbijkomt een stuk inzichtelijker en logisch. Natuurlijk, soms kom ik tijd en ademruimte tekort (de week voor mijn tentamens gebruik ik elke vrije seconde om te studeren, dat betekent lezen op de wc, lezen in de trein, audioversies in mijn oor tijdens het fietsen, noem het maar op), maar tot nu toe is het het allemaal waard gebleken.

Het idee achter de studie is dat het een verdieping van mijn werk als journalist kan zijn. Tot nu toe heb ik het nog niet kunnen inzetten, maar voor het komende jaar hoop ik ten minste twee mooie (juridisch-maatschappelijke) dossiers uit te kunnen spitten en uit te kunnen werken. Daarover later meer.