L’enfer, c'est les hommes

10.1.25

Bij mij in de wijk is een serie-aanrander actief. Vlak voor de jaarwisseling waarschuwde de politie nog dat jonge vrouwen in Rotterdam Noord en in het centrum op hun hoede moesten zijn. Toen ik dat nieuwsbericht las dacht ik nog besmuikt: welke vrouw is nou nooit alert? Bedankt hoor, meneer de agent, maar de meeste vrouwen gaan elkaar waarschuwend door het leven. We weten heel goed welk straatje te vermijden, welke stoep een tikkeltje te smal is om elkaar makkelijk – met voldoende afstand – te kunnen passeren, en wie hakken draagt weet waar het wegdek zo verrot is dat rennen op hakken minder makkelijk is. De meeste vrouwen gaan door het leven als ware het code oranje, maar kennelijk is het nu code rood.

De waarschuwing kwam de politie online op veel kritiek te staan, omdat de oproep specifiek gericht was op vrouwen en meer algemeen sprak van een toename van het aantal aanrandingen in Rotterdam. Dat er sprake zou zijn van een serie-aanrander, werd nog niet vermeld. De vraag die dan natuurlijk meteen rijst is: waarom moeten vrouwen meer alert zijn? Waarom niet juist mannen, die andere mannen op hun gedrag kunnen aanspreken? Waarom wordt de “oplossing” voor dit soort zaken altijd maar bij de potentiële slachtoffers gelegd, alsof het een probleem van louter vrouwen is, en niet van de samenleving als geheel? Na alle zedenzaken die we de afgelopen jaren voorbij hebben zien komen is het iedere keer weer klip en klaar. Vrij naar Sartre: l’enfer, c'est les hommes.

Ik keek onlangs de documentaire Will & Harper, waarin Will Ferrell en Harper Steele, oud-collega en goede vriendin van Will die onlangs bij hem uit de kast kwam als transvrouw, een roadtrip maken. Voordat ze aan de roadtrip beginnen merkt Harper al op dat ze nu ze vrouw is, zich anders moet verhouden tot de publieke ruimte. Ze moet leren dat ze de vrijheden die ze met een mannenlichaam had niet langer heeft en dat de wereld aanzienlijk onveiliger is voor haar. Sowieso omdat transvrouwen nog vaker met geweld en intimidatie te maken hebben, maar ook omdat ze simpelweg als vrouw niet dezelfde vrijheden geniet als mannen.

De zaak Pelicot in Frankrijk heeft eens te meer aangetoond hoe vrij mannen zijn om zich te misdragen. Het bizarre is: de rechtszaak lijkt om een bizar geval te gaan. De man van Gisèle had via een chatroom genaamd ‘a son insu’, zonder haar medeweten, meer dan 80 mannen uitgenodigd zijn echtgenote te verkrachten. Een extreem geval inderdaad, maar de infrastructuur waarmee dit mogelijk werd gemaakt is alles behalve uitzonderlijk. Te beginnen met het feit dat de chatruimte op “gewoon” op “een website” stond. Tussenhaakjes omdat de eigenaar van de website inmiddels is opgepakt op verdenking van onder meer verkrachting en pedofilie. De Franse politie heeft de website inmiddels uit de lucht gehaald, maar vieze mannen gaan waar vieze mannen kunnen gaan, en in deze wereld zijn daar nog erg veel mogelijkheden voor.

Zo dook het onderzoeksteam van STRG_F in verschillende Telegram-groepen en ontdekte er een heus verkrachtersnetwerk. Veelal mannen die elkaar tips en tricks gaven, hun bloedeigen zussen, vriendinnen of vrouwen aan elkaar aanboden. Dat was geen enkeling, nee, in de grootste Telegramgroep waar de onderzoekers in hebben mee kunnen kijken zaten ruim 70.000 (!) deelnemers. Dat zijn dus 70.000 mensen die zich vrij wanen om de meest vreselijke denkbeelden met elkaar te delen, te lezen en adviezen uit te wisselen, om over mogelijke uitvoering van de verkrachtingsfantasieën niet te spreken.

Eén van de onderzoekers omschrijft een gesprek in één van de Telegramgroepen:

“Een gebruiker schrijft in de chat over zijn vermeende partner: "Ze is nu enorm dronken en gebruikt wat slaapmedicijnen. Hopelijk heb ik binnenkort wat plezier." Andere gebruikers zijn enthousiast: "Wauw, fantastisch! Hoe ziet ze eruit?" De gebruiker stuurt foto's.”

Mooi dat in Nederland seksuele intimidatie sinds 1 juli vorig jaar strafbaar is gesteld (art. 429ter WbS), maar zolang alleen vrouwen worden aangesproken op dit mannenprobleem kunnen er talloze wetten bijkomen, maar oplossen doet het niet.

Beste mannen, het is nu jullie beurt. Doe er iets aan.

Foto: David Hoare

Bron STRG_F: Tagesschau